روز چهارشنبه 24 جولای 2013 مقارن با دوم مرداد ماه 1392، فضاپیمای جدید اوریون آزمایش سختی را در صحرای آریزونا با موفقیت پشت سر گذاشت و نشان داد که لیاقت این همه توجه و پیگیری را دارد.
آزمایش اخیر ارتفاع بهانه ای شد تا باز هم به یاد اوریون این نوپای پیشروی فضایی بیفتیم و کمی در موردش بنویسیم.
فضاپیمای اوریون به عنوان بخشی از برنامه ی طراحی و تولید نسل جدید کاوشگران فضایی، پیشرفت و حرکت بسیار سریعی به ابزارهای مطالعات کیهانی بخشیده است و این نوید را میدهد تا در آینده ای نه چندان دور بتوانیم شاهد حضور دوباره انسان بر روی ماه یا برای اولین بار بر روی مریخ یا در اعماق فضا، سیارات دوردست، سیارکها و هر آنجایی که تا کنون حضورش در حد رویا مینمود، باشیم.
البته این فضاپیما قابلیت انجام ماموریتهای کوتاه برد و متداول مانند بردن انسان و بار به ایستگاه بین المللی فضایی و برگرداندن آن را نیز داراست که ارزش آن را صد چندان میکند.
این نشان میدهد که اوریون به عنوان آخرین نسل فضاپیماها، جایگزین بسیار مناسبی برای پروژه شاتل نیز میباشد. پروژه ای که طی سی سال خدمت خود و با انجام 135 مأموریت باعث تکمیل پروژه های متعددی از جمله ایستگاه بین المللی فضایی، حمل ماهواره ها به فضا و حمل ونقل انسان و بار به ایستگاه شد؛ که به خودی خود موجب تسریع پیشرفت بیش از پیش علوم فضایی گشت. با اینکه شاتل برای مأموریتهای دوردست طراحی نشده بود و در هر بار سفر خود بیشینه فعالیت دو هفته ای داشت ولی به گفته ی مهندسان ناسا تجارب بیشماری در خلال خدمتش بدست داد که در ساخت اوریون نیز بکار گرفته شدند. از آن جمله میتوان افزایش اقامت در اوریون را نام برد، که به اذعان گزارشهای ناسا، به نزدیک به شش ماه رسیده است؛ که نشان میدهد سیستم ذخیره آب و غذا، نیروی پیشران و سیستم های ناوبری برای سفرهای طولانی در این نوع از فضاپیما توسعه فراوانی یافته است. از مهمترین بخشهای اوریون سلولهای خورشیدی جدید آن است که شبیه بالهایی دایره ای شکل بوده و میتواند همچون نیروگاهی بزرگ برق لازم برای فعالیتهای اشاره شده بالا را تأمین کند. در ضمن، اضافه شدن یک سیستم خروج و اتمام زودهنگام مأموریت برای مواقع اضطراری، این امکان را به سرنشینان میدهد تا در صورت وقوع هرگونه مشکل در پروسه پرواز کپسول اصلی را ترک کرده و به سمت زمین بازگردند. که این حاکی از ایمنی بالای این ماشین میباشد.
شاتل دیسکاوری(اولین شاتل بازنشسته!) در حال انتقال از ایستگاه فضایی کندی به موزه هوانوردی واشنگتن بوسیله بوئینگ 747 مخصوص حمل شاتل
پنل جلویی شاتل، عکس گرفته شده در آزمایشگاه بهینه سازی اوینیک شاتل
نخستین چیزی که پس از دیدن اوریون به ذهن می آید قیافه آپولو است؛ بخاطر ساختار مخروطی شکل آن، البته با ابعادی بزرگتر و سیستم های بسیار پیشرفته تر! بر اساس تجربه و آزمون و خطا این ایده آل ترین شکل برای ورود دوباره به جو زمین از اعماق فضا با سرعت بالای 32000 کیلومتر بر ساعت است.
برای اینکه اوریون تأییدیه لازم جهت حمل انسان به فضا را اخذ نماید ابتدا باید فرآیندهای آزمایشگاهی و تجربی بسیاری را طی کند. از فرود عمودی و زاویه دار بر روی آب و موشک وزن بالا و پرتابهای آزمایشی تا فرود شبیه سازی شده واقعی از ارتفاع بالا. همان آزمایشی که چند روز پیش با توجه به نقص های احتمالی انجام گرفت.
این آزمایش دفعات قبل با استفاده از کپسول آزمایشی اوریون با پرتاب از ارتفاع 25000 فوتی (7620 متری) انجام گرفته بود و هر سه چتر فرود بعد از ارتفاع 22000 فوتی (6705 متری) باز شده و کپسول با موفقیت به زمین نشسته بود. ولی این بار آزمایش از ارتفاع بالاتر و نزدیک به واقعیت انجام گرفت. ارتفاع رهایی 10000 فوت (3048 متر) بالاتر رفت و کپسول اوریون با بهره گیری از یک فروند هواپیمای بوئینگ C-17، از ارتفاع 35000 فوتی (10668 متری) به طرف زمین رها شد؛ با این تفاوت که این بار با فرض خرابی یک چتر، کپسول با دو چتر به سمت زمین می آمد. بگفته آقای مک کلانگ، مدیر فرود و بازیابی سیستم اوریون، این فرضیه امکان وقوع خیلی کمی دارد ولی اینکه در صورت رخداد آیا آسیبی به اوریون و سرنشینانش میرسد؟ و آیا این آسیب جدی خواهد بود یا نه؟ سوالاتی است که در صورت مثبت بودن پاسخها، پیش بینی و پیدا کردن راه حلهای مناسب قبل از اتفاق، اهمیت این آزمایش را نشان خواهد داد.
با فرود موفقیت آمیزبا دو چتر و اتمام دهمین آزمایش فرود، اوریون یک قدم دیگر به آخرین تست بدون سرنشین خود در سپتامبر 2014 (اواسط 1393 خورشیدی) نزدیکتر شد. آزمایشی که در آن قرار است اوریون از فلوریدا پرتاب شده و پس از دو بار دور زدن زمین و طی 3600 مایل (تقریبا 5800 کیلومتر) با سرعت به طرف اتمسفر زمین شیرجه بزند و حوالی سواحل کالیفرنیا در اقیانوس آرام فرود آید. تا این بار این اوریون باشد که به عنوان ماشین زمان، آمادگی خود را برای پیشبرد آرزوهای بشر در زمان، اعلام میدارد.
منبع: ناسا
در مورد آپولو بیشتر بخوانید: مأموریت آپولو(ناسا) و موسسه قمری و سیاره ای
نویسنده: محمدتقی امیرسام
