خورشید ستاره گازی عظیمی در مرکز منظومه شمسی است که مسئول شرایط آب و هوایی زمین است.دمای سطح آن نزدیک 56,00 درجه سلسیوس است که در مرکز می تواند به ۱۵ میلیون درجه سلسیوس(27 میلیون درجه فارنهایت) برسد. در مرکز خورشید وقتی هیدروژن توسط همجوشی هسته ای به هلیوم تبدیل می شود انرژی تولید می شود. باید 100 میلیون تن دینامیت در هر ثانیه منفجر شود تا با انرژی حاصل شده از خورشید برابری کند. اگر بخاطر نیروی گرانشی عظیم خورشید نبود این ستاره می توانست مانند یک بمب در اثر انبساط منفجر شود.
خورشید ترکیبی از تمامی رنگ هاست که هنگام مشاهده سفید بنظر می آید. منجمان اجزای تشکیل دهنده آن را بصورت ۶۷ عنصر شیمیایی فهرست بندی کرده اند. ممکن است تعداد عناصر از موارد گفته شده بیشتر نیز باشد ولی مقدار آن برای ابزارهای اندازه گیری بسیار ناچیز است. 10 عنصر بسیار معمول در خورشید عبارتند از: هیدروژن، هلیوم، اکسیژن، کربن، نیتروژن، سیلیکون، منیزیم، نئون، آهن و سولفور.
خورشید یکی از 100 میلیارد ستاره در کهکشان راه شیری است. این ستاره تقریبا جوان است و حدود 4.6 میلیارد سال پیش متولد شده است. شمار زیادی از دانشمندان معتقدند خورشید و بقیه منظومه شمسی از گاز در حال چرخش سرد و غبار بنام سحابی خورشیدی شکل گرفت. وقتی این سحابی بخاطر گرانش خود از هم پاشید، با چرخش سریعتر بصورت صفحه/دایره تخت درآمد و سپس بیشتر مواد سمت مرکز کشیده شدند تا خورشید را شکل دهند.
باد خورشیدی
باد خورشیدی جریان ذرات بارداری است که درمیان سامانه خورشید با سرعت تقریبی 450 کیلومتر بر ثانیه حرکت می کند. باد خورشیدی هنگامی اتفاق می افتد که میدان مغناطیسی خورشید بجای اینکه در سطح خود جریان داشته باشد به سمت بیرونی فضا امتداد پیدا کند.
خورشید با سرعت 220 کیلومتر بر ثانیه در حرکت است و حدود 24,000 الی 26,000 سال نوری از مرکز کهکشان فاصله دارد و 225,250 میلیون سال لازم است تا یک گردش را بدور آن کامل کند.
این ستاره میدان مغناطیسی بسیار قوی دارد. زبانه های خورشیدی هنگامی اتفاق می افتد که انرژی مغناطیسی هنگام طوفان های مغناطیسی که بصورت لکه های خورشیدی رصد می کنیم رها می شود.
روزی خواهد آمد که زمین بوسیله خورشید نابود شود. هنگامی که خورشید تمامی هیدروژن خود را به مصرف برساند تا حدود 4.5 میلیارد سال دیگر به حیات خود ادامه خواهد داد، در حالیکه هلیوم می سوزاند و منبسط می‌شود تا جایی عطارد، زهره و زمین را ببلعد. در این مرحله خورشید به غول قرمز تبدیل می‌شود. بعد از این مرحله خورشید از هم می‌پاشد، جرم عظیم خود را حفظ می‌کند ولی حجم زمین را خواهد داشت. وقتی این مرحله رخ دهد خورشید، کوتوله سفید خوانده می‌شود.
مترجم: نوشین ایوبی
ویرایش: مریم فخیمی، سرپرست مترجمان آیاز
منبع: Space.com
