سیاهچاله ناحیه ای از فضازمان است که آثار گرانشی آن چنان نیرومند است که هیچ چیز حتی نور قادر به گریختن از میدان گرانش آن نمی باشد. سیاهچاله ها مناطقی بسیار مرموز بوده و اطلاعات اندکی از آنها در دست می باشد و برخی معتقداند که این نقاط راهی برای سفر در زمان می باشند.
سیاهچاله جایی است که قوانین فیزیکی شناخته شده، در آن از کار می افتند. نظریه نسبیت عام انشتین پیش بینی می کند که یک جرم به اندازه کافی فشرده شده، می تواند سبب تغییر شکل و خمیدگی فضازمان و تشکیل سیاهچاله شود. یک جسم به اندازه کافی چگال، چنان فضا_زمان را در درون خود تاب می دهد که چاله ای در بافت آن ایجاد می کند. ستاره های سنگینی که سوخت آن ها تمام شده است می توانند چنین چگالی را فراهم کنند تا چنین چاله های مرموزی ایجاد شوند. میدان گرانشی انقدر قوی می شود که دیگر نور هم از آن نمی تواند بگریزد و منطقه ای کاملا تاریک را خلق می کند. بیرونی ترین مرز سیاهچاله را افق رویداد گویند و انرژی زیادی این منطقه را درخشان می کند. جرم یک سیاهچاله پس از شکل گیری می تواند با دریافت جرم از پیرامونش افزایش یابد. یک سیاهچاله بدلیل خارج نشدن نور از آن قابل دیدن نیست اما می تواند بودن خود را از راه کنش و واکنش با ماده از پیرامون خود نشان دهد.
حبیبه شیخ‌پور
