بشر از زمانی که پا بر زمین نهاد چشم به آسمان دوخته بود. بیم و امیدش را به گنبد قیرگون بالای سر بسته بود. از بینالنهرین تا روم و یونان، از شرق دور تا میان بومیان آمریکا از ساحران مصری و مُغان تا اخترشناسان مسلمان و ایرانی همه در پی شناخت گیتی بودند. در این میان نقش منجمان مسلمان در پیشرفت این دانش ژرف و هیجانانگیز غیر قابل انکار است. اگر علاقمندید با منجمان ایرانی و غیر ایرانی آشنا شوید پنجشنبهها به سایت آیاز مراجعه کنید.
امروز با ویلیام هرشل آشنا میشوید.
- ویلیام هرشل
- ۱۷۳۸-۱۸۲۲ میلادی
ستاره شناس آلمانی الاصل که اورانوس را کشف کرد و تلسکوپ های بازتابی غول پیکری ساخت. در سال ۱۷۵۷ هرشل از هانوفر آلمان به انگلستان مهاجرت کرد و تا سال ۱۷۶۶ در شهر بات نوازنده ارگ بود. در همان جا به ساخت تلسکوپ بازتابی و آینه های فلزی آن ها پرداخت. در سال ۱۷۸۱ در حالی که خارج از خانه اش از یکی از تلسکوپ ها استفاده می کرد به طور تصادفی سیاره اورانوس را کشف کرد( اما ابتدا فکر می کرد یک دنباله دار کشف کرده است). این کشف باعث شهرت او شد و طی یک سال موسیقی را کنار گذاشت و به ستاره شناس مخصوص پادشاه تبدیل شد. او بزرگ ترین تلسکوپ جهان در زمان خود را با آینه ای به قطر ۱۰۰ سانتی متر ساخت و با آن به بررسی آسمان و کهکشان پرداخت. هرشل از همکاری خواهرش کارولین، که رصدگری توانا بود بهره می برد. او صدها سحابی یافت و متوجه شد که خورشید در حال حرکت به سوی صورت فلکی جاثی است. فرزندش جان (۱۷۹۲-۱۸۷۱) نیز ستاره شناس معروفی شد و فهرست اجرام غیر ستاره ای را کامل کرد. به رصد دقیق آسمان جنوبی پرداخت و ستاره های دوتایی بسیاری را بررسی کرد.
طراحی: الناز بزرگزاده
معرفی: مریم پرتوینژادی
