پازلی که اکنون در پیش روی دانشمندان قرار دارد از امکان وجود آب در رگه های تیره ای که به صورت فصلی بر روی سطح مریخ و در دره والس مارینرز ایجاد میشوند، صحبت میکند.
نتایج مطالعات منتشر شده، از وجود هزاران رگه تاریک در این دره حکایت میکند. با این حال تعدادی از سایت ها این رگه ها را ناشی از تیزی و باریکی عوارض سطحی مریخ میدانند تا نتیجه ذوب شدن یخ های زیر سطحی و بیرون تراویدن آنها. جذب آب موجود در اتمسفر مریخ توسط نمک های موجود در سطح و در کل مکانیزمی که در آن آب روان جاری نباشد نیز از احتمالات مطرح شده میباشند. به این رگه ها به اختصار RSL گویند که به معنای باریکه های مورب دوره ای ست. از سال 2011، شناسایی RSL ها و مطالعه بر روی این پدیده ها یکی از موضوعات جذاب در علوم سیاره ای بوده است. این باریکه های تیره در فصول گرم مریخ و در سراشیبی ها پدیدار شده و در فصول سرد ناپدید میشود و هر سال این پدیده اتفاق می افتد. البته آب در غالب هیدرات نمک درون بخش هایی از آن دره شناسایی شده است.
نتیجه ی مطالعات نشان دهنده ی تجمع مناطق پرچگال از این RSL ها در قسمت های مرکزی و شرقی دره مارینرز میباشد. جستجوی دوربین ها ناسا با رزولوشن بالا و بررسی مناطقی به مساحت 5.4 الی 12 کیلومتر مربع، نشان دهنده وجود حدود 1000 عدد از این باریکه هاست. امکان وجود آب در زیر و یا روی سطح مریخ شاخه ای جدید برای بررسی وجود حیات فرازمینی پیش روی ما میگشاید. تا کنون حیات شناخته شده برای ما فقط در آب وجود داشته است. اثر دهانه های تازه ایجاد شده و بسیاری اطلاعات دیگر نشان دهنده وجود آب در زیر زمین و نزدیک سطح در عرض های میانی و پایین تر میباشد. مکانیسمی که برای ایجاد این رگه های تاریک و روشن روی سطح مریخ پیشنهاد شده، جذب بخار آب توسط نمک های موجود است که حالتی شبیه اب روان ایجاد مینماید و بعد از تبخیر اب به صورت رگه های روشن دیده میشود. اما هنوز دانشمندان روشی موثر و کارامد برای این جذب بخار پیدا نکرده اند. هنوز هم تشکیل جویبار هایی از اب هر چند با مقدار کم محتمل تر است. در نهایت نظر دانشمندان بر این است که مقدار قابل توجهی از آب را میتوان در نزدیکی سطح مریخ پیدا کنیم و با مکانیسمی مرتبط با جو تشکیل RSL ها را توضیح دهیم.
منبع:ناسا
مترجم: فاطمه طهماسبی
