یازدهم آوریل 1970، وقتی هفتمین آپولوی سرنشین دار مسؤل حمل انسان به فضا شد، هیچ کس انتظار این را نداشت که این مأموریت شهرتی در حد آپولو11 و شاید بیشتر از آن را پیدا کند. شهرتی که مدیون دانش، دقت، از جان گذشتگی و عملکرد صحیح خدمه ی پروازی آن بود.
55 ساعت و 46 دقیقه پس از پرتاب بود که خدمه متوجه صدای انفجار همراه با قطع برق بخش فرماندهی آپولو13 شدند. صدا مربوط به انفجار مخزن دوم اکسیژن بود که در ضمن باعث منفجر شدن مخزن اول نیز شده بود.
