تلسکوپ فضایی هابل (HST)

تلسکوپ فضایی هابل اولین تلسکوپ نوری است که به طور مشترک توسط ناسا و آژانس فضایی اروپایی ساخته و به راه انداخته شده است. این تلسکوپ با یک آیینه اصلی با قطر ۲/۴ متر (۹۴/۵ اینچ) مجهز شده است. این تلسکوپ به نام ادوین هابل منجم آمریکایی، هابل نامگذاری شده است(۱۹۵۳ – ۱۸۸۹). هابل انبساط جهان، که منجر به نظریه مهبانگ شده، را اثبات کرد.

دانشمندان معتقدند که دنیای ما در حدود ۱۳/۷ میلیارد سال پیش با مهبانگی آغاز شد. اگر تمام اتفاقات در تاریخ جهان را تا به حال، در ۲۴ ساعت خلاصه کنیم، زمین تا عصر شکل نمی‌گرفت و زندگی بشر فقط دو ثانیه‌ی آخر روز را شامل می‌شد.

پیشنهاد اینکه تلسکوپی در فضا قرار داده شود در سال ۱۹۲۳ مورد بحث قرار گرفت. در سال ۱۹۶۹، لیمان اسپیتزر (Lyman Spitzer) اختر فیزیکدان، حمایت منجمان دیگر را برای ساخت این تلسکوپ جمع کرد. در همان سال انجمن ملی علوم، موافقت خود را برای پروژه تلسکوپ فضایی بزرگ (LST) توسط کنگره آمریکا به تصویب رساند و در سال ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۰ طراحی و ساخته شد. هابل در ۲۵ آوریل سال ۱۹۹۰ توسط شاتل فضایی دیسکاوری در فضا قرار داده شد، مدار آن تقریبا ۶۰۰ کیلومتر بالای سطح زمین است.

اندازه تلسکوپ فضایی هابل

طول: ۱۳/۲ متر
وزن: ۱۱/۱۱۰ کیلوگرم
حداکثر قطر: ۴/۲ متر

هابل تقریبا هم اندازه یک اتوبوس بزرگ است و توانسته است داخل بخش بار شاتل فضایی جا بگیرد.

هزینه پرتاب: ۱/۵ میلیارد دلار

آمار پرواز فضایی

تلسکوپ فضایی هابل با سرعت ۸ کیلومتر در ثانیه به دور زمین می‌گردد.
مدار: در ارتفاع ۵۶۹ کیلومتر، ۲۸/۵ درجه به سمت استوا کج شده است.
زمان تکمیل یک گردش: ۹۷ دقیقه

آمار اطلاعات

هابل هر هفته حدودا ۱۲۰ گیگابایت اطلاعات علمی به زمین مخابره می‌کند. این مقدار اطلاعات تقریبا با ۱۰۹۷ قفسه‌ی کتاب برابری می‌کند. اطلاعات و تصاویر جمع آوری شده در دیسک‌های نوری و مغناطیسی ذخیره می‌شوند.

مقدار انرژی مورد نیاز: